Klein geluk. Zo leuk, dit.

Enkele maanden geleden vroeg een ondernemer uit Rotterdam of ik eens langs wilde komen. Hij worstelde al geruime tijd met het fenomeen ‘glazen omzetplafond’ (zie mijn vlogs) en ook hem lukte het niet om door te breken.

In het tweede gesprek werd het mij steeds duidelijker: Ik zat tegenover iemand die diep ongelukkig was in het keurslijf dat hij voor zichzelf had geschapen (en een beetje moedwillig in stand hield). Ik kon het dan ook niet laten door hem te vragen “Wat is het ergste dat jou kan overkomen als je de hele tent opdoekt?”.

Vandaag reed ik door Rotterdam en moest ik plots aan de betreffende man denken. Ik stond voor het verkeerslicht te wachten en stuurde een app: “Rijd door R’dam. Moet aan je denken. Hoe ga je?”
Een half uurtje later kreeg ik antwoord: “Tent is opgedoekt, heb nieuwe huurder gevonden voor het pand, ga een periode bij hen werken, vriendin is zwanger en we genieten nu samen van een verdiende vakantie.”

Wat een lefgozer!
Toen wij destijds in het laatste gesprek afscheid namen kreeg hij huiswerk mee. Dat heeft hij uitgevoerd. En… hij werd een gelukkiger mens.

Ik kan wel alles aandragen, maar het is de gok of diegene het ook oppakt en uitvoert en wat heerlijk dat ik een klein beetje aan dit nieuwe geluk mocht bijdragen. Zo leuk, dit.